Wczoraj wybraliśmy się na Dubliński festiwal filmowy , grali ostatni Polski film , wybraliśmy ten najlepszy :) " Chce się żyć" , słyszalam że będzie dobry ale żeby aż tak?! szczerze smiałam się do łez , szczerze płakałam... coś niesamowitego. Fajnie , że wprowadzili sceny rozweselające. Tematyka mi znazna bo sama mam siostre niepełnosprawna wiec wiem jak to jest. Najlepsze co możemy zrobić dla takiej osoby to po prostu traktować ją na równi ze sobą , nigdy nie dać jej odczuć ,że przez fakt kalectwa jest gorsza , no bo wcale nie jest!
A tu taki bonusik najnowsze zdjęcie mojego serduszka które zawładneło moim sercem ;) Aparat analogowy tak tak , już nie mogę sie doczekać kiedy wywołam klisze! Dopiero druga a już mnie tak wciągnełam wracam z pracy szukam wzrokiem 'anologowych ' kadrów , jade autobusem to samo to juz uzależnienie ale jakie przyjemnie! nic mnie ostatnio tak nie odstresowuje , coś pięknego. Nawet prosty kadr wygląda wyjątkowo ma swoją dusze ah!.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz